شنبه 12 فروردین

در تاریخ سراسر افتخار تشیع ، حکیمان ، فقیهان ، مفسران ، محدثان شیعى با تحمل  شدیدترین دشواریها، اسلام عزیز را با همه وجود خود حفظ کرده تا نوبت به شخصیت منحصر  به فرد عصر خود و یکتاى میدان ولایت ، حضرت آیة الله العظمى امام خمینى (قدس سره ) رسید که او با ایثار و نثار صدها هزار شهید و جانباز و آزاده ، نظام جمهورى اسلامى ایران را بنیان نهاد و مى رود تا سروش آسمانى و نداى غیبى اسلام عزیز را به گوش جهانیان و کوثر زلال آن را به لبان تشنه و جمال دلپذیر آن را به چشمان منتظر آنها برساند.

پنج شنبه 10 فروردین

همان گونه که عبادت درجات گوناگونى دارد و به اقسامى مانند   عبادت بردگانه، تاجرانه و عاشقانه تقسیم مى شود، استعانت نیز درجات و مراتبى متفاوت دارد؛ گاهى انسان ابتدا خود را دیده ، مى گوید: من از خدا یارى مى طلبم . این نازلترین مرتبه استعانت است . اگر انسان کارى را خود انجام دهد، ولى کمبودش را دیگرى جبران و ترمیم کند، دیگرى ناصر، معاون و شفیع اوست و کار با نصرت و معاونت و شفاعت انجام گرفته است ، نه ولایت ؛ ولى اگر انسان خود را صاجب هیچ سهمى نداند و همه شئون را به خدا بسپارد تحت ولایت خداست : (الله ولى الذین امنوا).

حضرت آیت الله جوادی آملی، تفسیر تسنیم، ج1

چهارشنبه 9 فروردین

چون هویت اصیل انسان را روح او تشکیل می دهد و روح انسانی نه مذکر است و نه مونث؛ می توان همتایی زن و مرد را در معارف اعتقادی، ارزش های اخلاقی و مانند آن را اثبات کرد، زیرا کمال انسانیت به خلافت و ولایت اوست، آن کسی که «ولی الله» هست، انسان کامل است و چون در آن صبغه، هیچ مذکر و مونث فرقی با هم ندارند یک زن می تواند ولی الله شود.

حضرت آیت الله جوادی آملی، تسنیم، ج3،ص 353 (با تلخیص)

سه شنبه 8 فروردین

یکى از ویژگیهاى سلوک الى الله این است که هدف و مقصد نهایى آن    ، خداى نامتناهى است و بنابراین ، راه به سوى او نیز نامحدود خواهد بود و انسان در هر راهى گام بردارد به خدا مى رسد، لیکن او اسماى حسناى فراوانى دارد؛ هم اءرحم الراحمین است و هم اءشد المعاقبین . برخى از انسانها به لقاى مهر اءرحم الراحمین وگروهى از راهیان به لقاى قهر اءشد المعاقبین مى رسند .

دوشنبه 7 فروردین

پاداش بزرگ (الهی که خداوند از آن به اجر عظیم یاد می کند (مائده/9)) بستگی به دو رکن مهم ایمان و عمل به احکام فقهی و حقوقی دارد. و می دانیم که خداوند به وعده هایش وفا می کند؛ زیرا خلف وعده یا بر اثر این نکته است که عمل به وعده و وفای آن لازم است، یا بر اثر فراموشی، ناتوانی، بخل، نیاز به عدم وفا، و مانند آن است؛ لیکن ذات خداوندی از همه صفات یادشده منزّه است. پس وقتی وعده داد قطعاً ان را وفا می کند و مورد وعده را که آمورزش و پاداش بزرگ مومن پرهیزکار باشد، می پردازد.

حضرت آیت الله جوادی آملی، معاد در قرآن، ج2، ص 173

یکشنبه 6 فروردین

انسان تشنه کام، تنها وامدار سرچشمه است و دیگر از جویبار و رودخانه تشکر نمی‌کند؛ چون آب را سرچشمه به او می‌دهد نه جویبار و آب حیات را خدای سبحان که منبع فیض است عطا می کند. بنابراین، نباید گفت اگر فلان کس یا فلان چیز نبود من هلاک می شدم؛ بلکه باید گفت اگر لطف خدا نبود، هلاک می شدم.

حضرت آیت الله جوادی آملی، مراحل اخلاق در قرآن، ص 233

شنبه 5 فروردین

اگر این گرد و غبار طبیعت از چهره‌ی حقیقت آدمی زدوده شود، نه تنها وی طایری معنوی خواهد شد که بال و پر ملکوتی خود را برای حمایت از نوبالان و هدایت پرواز آنان خواهد گشود، چنان که پیامبر اسلام، نه تنها تا اوج «قاب قوسین أو أدنی» پر می کشید، که تا دامنه‌ی قیامت، هر انسان عاشقی را به زیر بال و پر خویش گرفته و در مدار ایمان، آموزش پرواز می دهد.

حضرت آیت الله جوادی آملی، صورت و سیرت انسان در قرآن، ص 284

جمعه 4 فروردین

برای رسیدن انسان به خلافت اللهی که غایت وجودی انسان است، ... باید در کنار سیر بی وقفه‌ی علمی، مراقبت‌ها و محاسبت‌های عملی را گام به گام از ساده ترین برنامه های زندگی آغاز کرد و تا نهایت تهذیب روح و تضحیه‌ی نفس و تطهیر عقل به پیش رفت. دقت در اموری به ظاهر عادی مثل غذای روزانه و توجه به پاکی و حلال بودن آن از نخستین و ضروری‌ترین گام‌های این سیر ملکوتی است، زیرا همین غذا به اندیشه تبدیل می شود.

حضرت آیت الله جوادی آملی، صورت و سیرت انسان در قرآن، ص 158

پنج شنبه 3 فروردین

هیچ نعمتی بالاتر از نعمت معرفت و شهود و یقین نیست. انسانی که حکمت جهان را مشاهده کند، دیگر نام لذت های جهان را لذت نمی نهد. کسی که به مقام یقین برسد، درون جهان و درون خود و دیگران را می بیند. لذا نه به خود متکی است و نه به غیرْ دل می بندد؛ و نه از غیر مدد می طلبد؛ چون می داند چیزی در درون انسان و غیر انسان نیست، اگر او به این مقام رسید هرگز آن محبوب راستین را رها نمی کند و اورا برای خود او می پرستد.

حضرت آیت الله جوادی آملی، حکمت عبادات، ص 48

چهارشنبه 2 فروردین

تاریخ هجری هر کس از نخستین لحظه ی سیر درونی او آغاز می شود و به هر اندزه که این راه را ادامه دهد، عمر او امتداد می یابد. چنین نیست که با چرخش زمین به دور خورشید، سنّ انسان بالا رود و آدمی کامل شود. عمر هر کس محصول هجرت اوست.

حضرت آیت الله جوادی آملی، صورت و سیرت انسان در قرآن، ص 116