اگر این گرد و غبار طبیعت از چهره‌ی حقیقت آدمی زدوده شود، نه تنها وی طایری معنوی خواهد شد که بال و پر ملکوتی خود را برای حمایت از نوبالان و هدایت پرواز آنان خواهد گشود، چنان که پیامبر اسلام، نه تنها تا اوج «قاب قوسین أو أدنی» پر می کشید، که تا دامنه‌ی قیامت، هر انسان عاشقی را به زیر بال و پر خویش گرفته و در مدار ایمان، آموزش پرواز می دهد.
حضرت آیت الله جوادی آملی، صورت و سیرت انسان در قرآن، ص 284
نویسنده » مهدی نوروزی » ساعت 9:41 عصر روز جمعه 91 فروردین 4