انسان تشنه کام، تنها وامدار سرچشمه است و دیگر از جویبار و رودخانه تشکر نمی‌کند؛ چون آب را سرچشمه به او می‌دهد نه جویبار و آب حیات را خدای سبحان که منبع فیض است عطا می کند. بنابراین، نباید گفت اگر فلان کس یا فلان چیز نبود من هلاک می شدم؛ بلکه باید گفت اگر لطف خدا نبود، هلاک می شدم. حضرت آیت الله جوادی آملی، مراحل اخلاق در قرآن، ص 233
نویسنده » مهدی نوروزی » ساعت 5:14 عصر روز یکشنبه 91 فروردین 6