5 شنبه 31 فروردین

چهارشنبه 30 فروردین

عمده آن است که انسان بعد از مرگ هم صاحب نام باشد، و کسی صاحب نام است که انبیا به   یاد اویند، اولیا به یاد اویند، با انبیاء محشور می شود، با اولیاء محشور می شود، حشر با انبیاء به این است، که با کتاب آسمانی مأنوس باشیم. حشر با اولیاء به این است که با عترت پیوند ناگسستنی داشته باشیم. آنجا اگر کسی مذکور بود یعنی نامدار بود و صاحب نام بود به مقصد می رسد و روح و ریحان نصیبش می شود.

حضرت آیت الله جوادی آملی، پیام به ششمین مراسم تکریم چهره های قرآنی

سه شنبه 29 فروردین

انسان نخست باید در معیار دوستی خود تأمل کند. آیا برای آن است که از دوست خود سودی مادی ببرد یا برای آن است که از معنویت او بهره مند شود و به او نیز خدمت متقابلی ارایه کند؟ کسی که رفاقت او بر اسا طمع و آز بود، نمی تواند همسفر مناسبی برای انسان باشد. زیرا در روز سختی، انسان را رها می کند.

حضرت آیت الله جوادی آملی، مبادی اخلاق در قرآن، ص 307

دو شنبه 28 فروردین

خداوند از باب رحمانیت خود هیچ کس را ناامید نکرده و فرموده است: درِ توبه باز است و بندگان از درِ توبه می توانند به جایگاهی شایسته برسند و چه بسا کردار زشتشان را به کارهای شایسته تبدیل سازند. غرض آن که، هم راه سعادت باز است و هم بشر مختار، تا انسان کدام طریق را برگزیند.

حضرت آیت الله جوادی آملی، معاد در قرآن، ج2 ، ص 179

یک شنبه 27 فروردین

اگر توانایی دارید که هم ترس تان از خدا بسیار، و هم امیدتان به او نیک باشد بین ترس و امید جمع کنید؛ زیرا گمان نیک و امیدواری بنده به پروردگار خویش به مقدار ترس اوست از پروردگارش، و نیک بین ترین مردم به خدا، ترسناک ترین ایشان است از او. هر چند گمان بنده به خدا نیکوتر شود  ترسش از او بیشتر گشته و کاری می‌کند که خداوند از او نرنجد.

حضرت آیت الله جوادی آملی، معاد در قرآن، ج2 ، ص 371-372

شنبه 26 فروردین

سر مضاعف و دوچندان بودن عذاب سران ضلالت این است که آنان هم گمراه شدند و هم گمراه کردند و در برابر هر گناه کیفر جداگانه است. سرّ مضاعف و دو چندان بودن عذاب پیروان ضلالت این است که آنان هم گمراه شدند و هم امامت امامان حق را رها کرده و زعامت و رهبری رهبران باطل را با سوء اختیاز خود قبول کردند از این رو چند گناه مرتکب شده اند و در برابر هر گناه کیفر جداگانه ای است.

حضرت آیت الله جوادی آملی، معاد در قرآن، ج2 ، ص 441

جمعه 25 فروردین

 انسان هوشمندی که بعد از روشن شدن آیات الهی و تمامیت حجت خدا آگاهانه به جانب حیوانیت گام برداشته است، از دیدگاه قرآن مانند چارپایان، بلکه بدتر و گمراه تر است و قرآن بر خلاف ادب سخن نگفته است و روزی که پرده ها برداشته شود این حقیقت به خوبی آشکار می گردد. انسان می تواند حرکتی صعودی به جانب فرشته خویی و بالاتر داشته یا به جانب درکات گام بردارد.

پنج شنبه 24 فروردین

خلافت ، ظهور مستخلف عنه در خلیفه است و این ظهور مقول به  تشکیک و داراى مراتب متفاوت است و انسان هاى عالم و عادل هر کدام در حد خود مظهرى از خلافت الهى هستند و مراحل تشکیکى آن در طول هم واقع است و کسى که در قله هرم ظهور واقع شده اولین خلیفه الهى است و دیگران صاحبان مراتب بعدى هستند.
از این رو اولین ظاهر که اولین خلیفه خداى سبحان الله ، یعنى انسان کاملى که برتر از او نه در قوس نزول و نه در قوس صعود کسى نیست فقط خلیفه بى واسطه خداست، ولى خلفاى بعدى چون خلیفه با واسطه خداوند هستند گذشته از این که خلیفه خدایند، خلیفه خلیفه او نیز هستند و تراکم خلافت را در مراحل نازلتر مى توان یافت. 

حضرت آیت الله جوادی آملی، تفسیر تسنیم، ج3

چهار شنبه 23 فروردین

آدمى از هر درجه از علم و قدرت و پاکدلى و حسن نیت و خیر خواهى در تصمیم ها و اقدام  ها برخوردار باشد، از مناقشات و انتقادات ابایى نداشته باشد، بلکه میدان گفتگو و مجال اعتراض را باز بگذارد و با آغوش باز از آن استقبال کند؛ چنان که ذات اقدس خداوند مجال گفتگو و سوال شبیه به اعتراض را به فرشتگان داد؛ به گونه اى که آنان با آگاهى از عظمت و حکمت خدا، مرعوب او نشدند و بدون آن که تحت تاثیر هیبتش قرار گیرند پرسش خویش را مطرح کردند و خداوند نیز با عنایت و لطف خاص و با کمال و مدارا و ارائه دلیل مشهود و معقول آنان را قانع کرد و جالب است که خداوند باب اشکال و گفتگو را براى ابلیس لعین نیز باز گذاشت ؛ آن جا که وى به خداى سبحان گفت :خلقتنى من نار و خلقنه من طین ...

حضرت آیت الله جوادی آملی، تفسیر تسنیم، ج3

سه شنبه 22 فروردین

پرواز از باغ ملکوت شهادت، با استعانت از اندیشه ناب و استمداد از انگیزه ی خالص است. سالک کوی شهادت راه توشه ای به نام معرفت خدا و زادراهی به عنوان نصرت دین او دارد. راهی میدان ایثار، سرمایه ای به نام هجرت از تکاثر به سوی کوثر، و دلمایه ای به عنوان شوق الی الله دارد. همه ی این نعمت ها را در پرتو وحی آهنگین خدا و در ظل ولایت مداری اهل بیت عصمت (علیهم السلام) به دست می آورد.

حضرت آیت الله جوادی آملی، سروش هدایت، ج1، ص 169