چهارشنبه 20 اردیبهشت

از آیات قرآن حکیم و احادیث پیشوایان دین (علیهم السلام) استفاده می شود که درهای دوزخ و طبقات آن که به نام و عنوان های مختلف از ان ها سخن رفته است ریشه در اخلاق و ملکات انسان دارد؛ یعنی انسان هر اندازه ارزش های والای معنوی و الهی را بیشتر مورد تهاجم و ستیز قرار دهد، در طبقه‌ی سخت تری از عذاب قرار خواهد گرفت، و اگر« ارزش ستیزی» ملکه‌ی او گردد، وجودش جهنّم کوچکی است که بر جهنّم بزرگ وارد شده است.

حضرت آیت الله جوادی آملی، معاد در قرآن، ج2، ص 425

پنج شنبه 21 اردیبهشت

کسی که دنیا طلب باشد، خواه عبادت او برای رسیدن به دنیا باشد و خواه بدون عبادت، دنیاجو باشد، در هر دو حالت ممکن است در دنیا تا اندازه ای موفّق باشد، لیکن از آخرت بهره ای نخواهد برد، و چه بسا دنیادوستی او سبب جهنّمی شدنش گردد، چنان که در حدیث آمده است: «حبّ الدنیا رأس کل خطیئهٍ»

حضرت آیت الله جوادی آملی، معاد در قرآن، ج2، ص410

سه شنبه 19 اردیبهشت

هیچ گناهی از هیچ گناهکاری سر نمی زند مگر این که آن گناهکار می خواهد ادعای خدایی کند و بدوی گناه همین است. چون او می خواهد با این کار، از مرزی که خدا برای او به عنوان «حد» مشخص کرده تعدی کند و راه او باز باشد. ((بل یرید الانسان لیفجر أمامه)) (قیامت/5) و چنین کسی بنده ی خدا نیست.

حضرت آیت الله جوادی آملی، مبادی اخلاق در قرآن، ص216

دوشنبه 18 اردیبهشت

 توکّل بر خداوند، گذشته از آن که مایه ی تحقق مطلوب است، خود توکّل نیز، صبغه‌ی عبادی دارد و خالی از ثواب نیست، و عزّت و بی نیازی در موطنِ توکّل می آرمد و هرگز متوکّل را رها نمی کند.

حضرت آیت الله جوادی آملی، مراحل اخلاق در قرآن، ص373

شنبه 16 اردیبهشت

راه افزایش علم، تنها درس و بحث و قیل و قال مدرسه نیست؛ چرا که نه هر کسی به مدرسه می اید و نه هر درسی، راه به جایی می برد. اما چون همگان افزایش علم را می جویند و با فطرت خویش، «ربِّ زدنی علماً» می گویند، پس باید راه دیگری غیر از راه رسم رایج حوزه و شیوه ی دارج دانشگاه باشد که افزونی ِ علم همه ی انسانها را در پی داشته باشد و آن راه، همانا عمل به اندوخته های علمی اندک و یا بسیار انسان است.

حضرت آیت الله جوادی آملی، صورت و سیرت انسان در قرآن، ص272

یک شنبه 17 اردیبهشت

انسان عادی که فاقد همه ی امکانات مادی است، در برابر گروه های متمکن و مرفّه و برخوردار از همه ی امکانات، به تنهایی به مبارزه بر می خیزد و با اطمینان می گوید: از شما کاری ساخته نیست و برآنها پیروز می گردد. این عمل به نوبه ی خود معجزه است، زیرا طبق جریان عادی، از بین بردن یک انسان محروم برای مستکبران کار آسانی است. و تا اتکا به قدرت غیبی و لایزال الهی نباشد، پیروز شدن به صورت عادی میسر نیست.

حضرت آیت الله جوادی آملی، سیره پیامبران در قرآن، ج1، ص291

جمعه 15 اردیبهشت

ارزش هر عمل به روحِ آن است و روح عمل نیّت است و عامل نیّت معرفت است. بنابراین، هر اندازه خِرَد و معرفت عقل نظری بیشتر باشد، زمینه ی شدّت اخلاصِ عقلِ عملی فراهم تر می شود و هر اندازه نیّت خالص محقّق گردد، عمل زنده تر می شود و درجه ی حیات عمل صالح هرچه بیشتر، آثار مثبت آن عمر فراوان تر خواهد بود.

حضرت آیت الله جوادی آملی، معاد در قرآن، ج2، ص 456

پنج شنبه 14 اردیبهشت

انسان گنه کار در دنیا برای خود وجهی جهنّمی کسب کرده و در آخرت به اصل خود یعنی به دوزخ بزرگ می رسد. درست مانند سنگی که به فرمایش پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) هفتاد سال قبل، از دهانه ی دوزخ فرود آمد و اکنون به ژرفای دوزخ رسید؛ یعنی این شخص منافق مدت هفتاد سال نیز مسیر جهنّم را طی می کرده و اکنون به «دارالقرار» خویش بار یافته است و بر فرض اگر به دنیا باز گردد، باز همان کارهای زشت را انجام خواهد داد.

حضرت آیت الله جوادی آملی، معاد در قرآن، ج2، ص 501

چهارشنبه 13 اردیبهشت

انسان وقتی فرمان خداوند را زیر پا گذاشت و قانون شکنی کرد، باید به وسیله ی قانون شکسته شود و چه فراوانند کسانی که در برابر شکنجه های روحی به مراتب بیش از ضربه های جسمانی رنج می برند؛ اینان چه بسا حاضرند از همه چیز محسوس و جسمانی بگذرند ولی کوچک ترین تحقیر، توهین و ... به شخصیت آنان وارد نیاید. غافل از این که در روز قیامت شکنجه های روحی را متحمّل خواهند گشت که به اعمال جان آنان نفوذ خواهد کرد.

حضرت آیت الله جوادی آملی، معاد در قرآن، ج2، ص 451

سه شنبه 12 اردیبهشت

شهید زنده یاد مرحوم مطهری، از شرح صدری برخوردار بود که حریم هر یک از مراحل احساس و تخیل و تعقل را آنچنان در نظر داشت که به دیگری آسیب نرسد، آنچه را که با تحلیل عقلی می اندیشید، می توانست با بیان ساده یا بنان رسا به مرحله ی احساس تنزل دهد تا شنونده یا خواننده را از راه درست به مقام تعقل راهنمایی کند و ترقی دهد.

حضرت آیت الله جوادی آملی، سروش هدایت، ج1، ص 274