کسی که دنیا طلب باشد، خواه عبادت او برای رسیدن به دنیا باشد و خواه بدون عبادت، دنیاجو باشد، در هر دو حالت ممکن است در دنیا تا اندازه ای موفّق باشد، لیکن از آخرت بهره ای نخواهد برد، و چه بسا دنیادوستی او سبب جهنّمی شدنش گردد، چنان که در حدیث آمده است: «حبّ الدنیا رأس کل خطیئهٍ»
حضرت آیت الله جوادی آملی، معاد در قرآن، ج2، ص410
نویسنده » مهدی نوروزی » ساعت 12:41 صبح روز چهارشنبه 91 اردیبهشت 20