پنج شنبه 3 فروردین

هیچ نعمتی بالاتر از نعمت معرفت و شهود و یقین نیست. انسانی که حکمت جهان را مشاهده کند، دیگر نام لذت های جهان را لذت نمی نهد. کسی که به مقام یقین برسد، درون جهان و درون خود و دیگران را می بیند. لذا نه به خود متکی است و نه به غیرْ دل می بندد؛ و نه از غیر مدد می طلبد؛ چون می داند چیزی در درون انسان و غیر انسان نیست، اگر او به این مقام رسید هرگز آن محبوب راستین را رها نمی کند و اورا برای خود او می پرستد.

حضرت آیت الله جوادی آملی، حکمت عبادات، ص 48