حضرت آیت الله جوادی آملی
حضرت آیت الله جوادی آملی
حضرت آیت الله جوادی آملی
حضرت آیت الله جوادی آملی
حضرت آیت الله جوادی آملی
ولایت نظیر امامت و نبوت نیست تا به مصداق (الله اعلم حیث یجعل رسالته) (انعام/124) مختص به برگزیدگانی خاص باشد، بلکه راهی است که برگزیدگان الهی همگان را به آن دعوت نموده اند. و هیچ برهانی نیز وجود ندارد که ولایت و عصمت مختص به آنها باشد. دلیلی بر نفی عصمت زینب کبری (سلام الله علیها) و یا قمر بنی هاشم عباس بن علی ابی طالب (علیه السلام) وجود ندارد. حضرت آیت الله جوادی آملی، رحیق مختوم (شرح حکمت متعالیه) ، ص 258
انسان کامل معصوم همچون حضرت ابی عبدالله (علیه السلام) در حدّ خود صراط مستقیم الهی است که شناخت واقعی آن امام همام از دیدن موی باریک دقیق تر و اطاعت حقیقی وی از سلوک بر لبه ی تیغ دشوارتر است.
حضرت آیت الله جوادی آملی، سروش هدایت، ج 1، ص 238
اگر حتی یک انسانِ تنها، در عالم زندگی کند، باز نیازمند به وحی و نبوّت است، ولی مهم ترین عمل، همان است که انسان به عبادت های قلبی بپردازد، زیرا عبادت های قالبی یعنی بدنی مانند نماز و روزه در عین لزوم، محدود است، اما ذکر خدا نامحدود است، خدای سبحان می فرماید: (یا ایها الذین آمنوا اذکروا الله ذکراً کثیراً) (احزاب/41): تا میتوانید به یاد خدا باشید.
حضرت آیت الله جوادی آملی، مبادی اخلاق در قرآن، ص 259
مجلسی که در آن، فضیلت احکام، سخنان، مدح و مصایب اهل بیت (علیهم السلام) بازگو می شود و انسان را به آنان نزدیک و به سنّت و سیرت آنان معتقد و پایبند تر می کند، از حسنات دنیاست، همان گونه که مجلس درس، وعظ و ذکر حق، از حسنات زندگی دنیاست.
حضرت آیت الله جوادی آملی، مراحل اخلاق در قرآن، ص 393