افسوس که زمانی انسان متوجه سرکشی و لجاجت خویش می گردد که انسان غرق شده، و آب از سر او گذشته است. قرآن می فرماید: هر گروه از دوزخیان که وارد دریای خروشان آتش می شوند، نگهبانان آتش از آنان می پرسند: مگر شما را هشدار دهنده ای نیامد؟ گویند: اگر شنیده و پذیرفته بودیم یا تعقّل و اندیشه می داشتیم اکنون در میان دوزخیان نبودیم. بنابراین، به گناه خود اقرار می کنند. پس دور باد اهل دوزخ. (ملک/8-11)
حضرت آیت الله جوادی آملی، معاد در قرآن، ج2، ص 404
نویسنده » مهدی نوروزی » ساعت 1:0 صبح روز پنج شنبه 91 خرداد 11