برای پرورش انسان چیزی مهمتر از توجه مستمر به دل، یعنی معرفت، مراقبت و محاسبت نفس نیست. کسی که حقیقت و ارزش خود را بشناسد، می داند که ارزش جان آدمی به معارف الهی است. دلی که معرفت خدا و اولیای او در آن نیست، «گل» است نه «دل» و آن کس که دارای چنین گوهری نباشد، انسان نیست.
حضرت آیت الله جوادی آملی، مراحل اخلاق در قرآن، ص214
نویسنده » مهدی نوروزی » ساعت 1:0 صبح روز دوشنبه 91 خرداد 8