عرفا و حکمای فراوان در کمال محدودیت و تنگنا تلاش وسیع و بلیغ (جهت گسترش حکمت و عرفان) معمول داشته لیکن نقش برخی از آنها برتر بوده و به همراه خود عدّهی فراوانی را در طول قرون متمادی برده اند که در بین آنها نقش حکیم، محمّد بن ابراهیم صدرالدین شیرازی معروف به «ملاصدرا» بارزتر است، زیرا او حکمتی را پایه ریزی کرد که حقّاً متعالی بوده و بسیاری از عالی ترین معارف دینی بر مبنای آن قابل تبیین و تفسیر است.
حضرت آیت الله جوادی آملی، رحیق مختوم (شرح حکمت متعالیه)، ص 7
نویسنده » مهدی نوروزی » ساعت 1:0 صبح روز دوشنبه 91 خرداد 1