قرآن کریم تباهی و گناه را به منزلهی غباری می داند که آیینه شفاف دل را تیره نموده، قلب را از علوم و معارف عقلی بی بهره میسازد؛ وقتی چنین شد، قلب بسته و تیره، ایمان و گرایش به حق نخواهد داشت، از این رو تبه کاران درباره معارف عقلی، دید قوی ندارند و واقعاً آن را درک نمی کنند لذا به انکار، جمود، تعصب، حمیّت بی جا و باطل دست می اندازند.
حضرت آیت الله جوادی آملی، سیره پیامبر اکرم در قرآن، ج1، ص 68
نویسنده » مهدی نوروزی » ساعت 1:0 صبح روز جمعه 91 اردیبهشت 29