سه شنبه 15 فروردین

آدمی هیچ سخنی را به لفظ در نمی آورد مگر این که مراقبی آماده نزد او، آن را ضبط می کند. بنابراین هیچ عقیده، اخلاق یا عملی نیست جز این که برای ثبت آن مأمور یا مأمورانی وجود دارد که مراقب آنند؛ یعنی رقبه و گردن می کشند تا خوب آن را ببینند و ثبت کنند. این نیروهای الهی از هر طرف انسان را احاطه کرده و شئون علمی و عملی او را زیر نظر دارند.