گاهی برای انسان حادثه ای جزئی پیش می آید و او با صبر، مشکل را حلّ می کند. اگر انسان بار کمی را به همراه ببرد، کار سختی نیست؛ ولی اگر انسان عادی بخواهد بار سنگینی ببرد سخت است و چون سنگین است، توانفرساست و تحمّل می خواهد، به این تحمّل «تصبّر» می گویند، یعنی انسان باید خیلی صابر باشد تا این بار را به مقصد برساند. این که گاهی انسان، زود عصبانی می شود و از حق می گذرد و به مرز باطل روی می آورد برای آن است که تصبّر ندارد و نمی تواند این بار را ببرد، و به اصطلاح «بردبار» نیست.
حضرت آیت الله جوادی آملی، مبادی اخلاق در قرآن، ص 158
نویسنده » مهدی نوروزی » ساعت 1:0 صبح روز چهارشنبه 91 تیر 28