در تربیت کودک، قبل از این که با عادات و رسوم دیگر آشنا شود، باید او را با تربیت و آداب صحیح که «صبغه الهی» است رنگین کنیم و نگوییم کودک است و باید بازی کند و هرچه خواست بگوید. بلکه باید بگوییم بازیِ صحیح بکند و حرفِ خوب، یاد بگیرد. اگر دستور دینی این است که اولین سخنی که کودک می شنود اذان در گوش راست و اقامه در گوش چپ او باشد، برای آن است که کودک واقعاً این حرف ها را می‌فهمد.
حضرت آیت الله جوادی آملی، مبادی اخلاق در قران، ص 145-146
نویسنده » مهدی نوروزی » ساعت 1:0 صبح روز شنبه 91 خرداد 6